Beschrijving

Wat begon met de naam ‘Juttersbloed’ werd een fantastische ontdekkingstocht langs Hanzesteden en enthousiaste meedenkers en -doeners.

Het begon met het uitwerken van het idee. Inventariseren wat er is en waar nog ruimte was. Witte eilandwijn, Cranberrywijn, verloren whiskey, Juttersbitter zijn er, maar een rode portwijn nog niet. Zo begon de ontwerpfase en dook Hanneke in de productiemogelijkheden. Het leek haar leuk om in Kampen te beginnen: haar geboortestad en een historische binding* met Terschelling, haar huidige woonplaats. Vanuit de trein zag ze bij het verlaten van het station altijd de neonreclame van Siebrand, een drankenproducent.

Nadat er een afspraak was gemaakt om de mogelijkheden te bespreken zocht ze verder op het internet en kwam tot een verbazingwekkende ontdekking.

Het was de oprichter van het bedrijf, Jan Willem Siebrand, die vanuit Grafhorst, nabij Kampen, naar Harlingen trok ergens in het voorjaar van 1920. Zijn hanzebloed was gaan kolken toen hem ter ore was gekomen dat er ten noorden van Terschelling het Amerikaanse vrachtschip West Aleta was vergaan en dat er wel 15.000 vaten whisky, port en wijn waren aangespoeld. Die portwijn leek hem wel wat en zo meldde hij zich bij wijnhandel J.J. Stienstra & Co. Met twee vaten portwijn keerde hij terug naar Kampen en vulde hij er gebruikte flessen mee die profijtelijk werden verkocht. Deze handelsgeest en ondernemerschap, het hanzebloed, was in alle Hanzesteden te vinden.

Portwijn moest het worden en aangezien de naam ‘port’ beschermd is ontwikkelde Siebrand een versterkte, gearomatiseerde wijn met een portaccent. En aangezien dat volgens de verpakkingsvoorschriften ook niet zo genoemd mag worden, is het een vermelding met een knipoog naar de geschiedenis van de West Aleta geworden: ‘It never reached the port’. En dat klopt, want de bestemming was Hamburg en zover is het nooit gekomen.

Het resultaat van professionele smaakexperts te geraadplegen en voorproeverijen bij horeca is Juttersbloed zoals het nu is.

Met de lancering van de wijn op woensdag 12 februari in het Wrakkenmuseum in Formerum in 2020 is de cirkel na 100 jaar weer rond en een historische wijn terug op Terschelling.

Een krachtige zoete wijn die zowel als aperitief, bij een nagerecht of bij het natafelen kan worden gedronken.

* Op de gevel van de huidige Brandaris is een steen aangebracht die ter gelegenheid van het vierhonderdjarige bestaan van de vuurtoren is onthuld. Een gedeelte van de tekst luidt: “Omdat Kampen hiervoor balken en stenen zal bekostigen, hoeven de Kamper burgers bij het in- en uitzeilen van het Vlie geen “Beschattinge of Ghelding” ten bate van het baken te betalen”.